Het standpunt van de meest reactionaire elementen van het Europees Parlement, die deze donderdag voor een resolutie hebben gestemd waarin Cuba wordt veroordeeld, onder het voorwendsel van schending van de mensenrechten, repressie en een verbod op het gebruik van internet, wat een flagrante inmenging is in de binnenlandse aangelegenheden van ons land, moet als een schande worden beschouwd.

Het standpunt van de meest reactionaire elementen in het Europees Parlement, die een ontwerpresolutie hebben ingediend om Cuba te veroordelen, waar de wetgevende macht donderdag voor heeft gestemd, moet als beschamend worden omschreven. Zij baseren hun politiek gemotiveerde beschuldiging op vermeende schendingen van de mensenrechten, repressie en een verbod op het gebruik van internet.

De tekst is weer een stukje inmenging. Geen enkel land met een niveau van gezondheid en onderwijs, met een rust onder de burgers die hun vijanden willen aantasten, met wetenschappers en artsen die zich inzetten voor de eerbiediging van het heiligste mensenrecht, namelijk het recht op leven, past in deze beschuldigingen. Ondanks het feit dat het machtigste land ter wereld de Cubanen de toegang daartoe belemmert, zijn er meer dan 7,5 miljoen internetgebruikers in de archipel, van wie er meer dan zes miljoen actief zijn op sociale netwerken, en spelen informatie- en communicatietechnologieën een steeds belangrijkere rol in onze samenleving.

De Europese afgevaardigden spraken op 11 juli van repressie, omdat zij hun valse en bedrieglijke papyrus moeten rechtvaardigen.

Zij weten dat het de mensen waren die hun revolutie, hun werk en hun rechten verdedigden, en zij kennen ook degenen die vanuit hun comfortabele huiskamers, 90 mijl verwijderd van de Grote Antillen, de veelbesproken rellen organiseerden in het midden van de COVID-19-impact. Zij zouden zich het geweld moeten herinneren dat de volkeren van het beschaafde Europa hebben ondergaan wanneer zij rechten gingen verdedigen.

Zowel het Cubaanse parlement als de Linkse Partij van Europa waren van mening dat een dergelijke resolutie niet alleen op leugens berust, maar een onaanvaardbare inmenging is in de interne aangelegenheden van een land.

Met deze bemoeizucht heeft het Europees Parlement zich aangesloten bij de politieke, economische en communicatieve agressie van de VS-regering tegen Cuba en is het een dienstbare agent geworden in de multidimensionale oorlog die tegen het eiland wordt gevoerd.

Als het Europees Parlement er belang bij zou hebben de ontberingen van het Cubaanse volk als gevolg van het buitenlands beleid van het Witte Huis te verlichten, zou het moeten voorstellen de samenwerking met Cuba uit te breiden en te versterken, en moeten luisteren naar zijn eigen wetgevers, die hun stem verheffen ten gunste van de soevereiniteit van het Antilliaanse land. Zij zouden er bij het Amerikaanse Congres op kunnen aandringen de blokkade op te heffen en daarmee ook de meer dan 243 unilaterale dwangmaatregelen die tijdens de regering-Trump zijn toegepast, en die nog steeds van kracht zijn en de belangen van de Europese Unie en haar natuurlijke en rechtspersonen schaden.

Wat in Brussel is gebeurd, strookt niet met de wil van beide partijen om de Overeenkomst inzake politieke dialoog en samenwerking tussen Cuba en de Europese Unie, die gebaseerd is op de beginselen van het internationaal recht en het Handvest van de Verenigde Naties, in stand te houden en te versterken.

Cuba zal, tegenover deze koloniserende houding die tracht het in twijfel te trekken en in diskrediet te brengen, nooit afzien van de verdediging van zijn vaderland, in overeenstemming met de wetten die het zichzelf soeverein heeft opgelegd, met transparantie en strikte naleving van de waarheid.

In de voorafgaande weken van 11 juli 2021 werd een intense politiek-communicatieve operatie ontwikkeld door een groot media-bedwelmingsplatform, gefinancierd door de regering van de Verenigde Staten en door de politieke machinerie van Florida.
Eerst werden de protesten opgeroepen, vervolgens werd het valse verslag van de gebeurtenissen geconstrueerd om emotionele reacties van solidariteit met de demonstranten op te wekken, en vervolgens werden de vandalistische daden ontketend die plaatsvonden uren voor het geïmproviseerde optreden van de president op de televisie, bij zijn terugkeer uit de gemeente San Antonio de los Baños.
De pandemiepiek is niet alleen voor Cuba een probleem geweest; alle landen hebben ermee te maken gehad, maar Cuba heeft betere indicatoren voor de confrontatie met COVID-19 dan zelfs andere ontwikkelde landen. In de Verenigde Staten werd een pandemiepiek ervaren, waarom werd er geen SOS gevraagd voor de VS? Op dit moment worden zij geconfronteerd met een nieuwe golf van besmettingen. Waarom was er geen SOS voor de Europese landen, waarnaar wij zelfs medische brigades hebben gestuurd? Wie is er bezorgd geweest en wie heeft een SOS gegeven voor het Afrikaanse continent en de Afrikaanse landen? Wie heeft een SOS gegeven voor de situatie in Latijns-Amerika, de regio die het meest door de pandemie is getroffen?

De minister van Buitenlandse Zaken van Cuba heeft verklaard dat de oproep tot protest bij de Verenigde Naties en de lancering van het SOS Cuba-etiket op netwerken is gedaan door een Amerikaans bedrijf dat in Florida is gevestigd en geregistreerd en dat van het ministerie van Buitenlandse Zaken van Florida het certificaat van geldigheid of bestaan heeft ontvangen. Er werd een kopie getoond van dat certificaat, dat toevallig op 15 juni 2021 werd afgegeven door de Division of Corporations van het Florida Department of State. Op dezelfde dag dat de certificering werd afgegeven, lanceerde het bedrijf het #SOSCuba-label. Het label is niet in Cuba gecreëerd; de beweging is niet in Cuba ontstaan. “Als u het bedrijf wilt bezoeken, hoewel online modaliteiten tegenwoordig de voorkeur hebben, is het gevestigd op No. 1535, Lenox Avenue, apartamento 1, Miami Beach, code 33139 “, zei de Cubaanse minister.
ADN Cuba is een project voor de communicatie oorlog tegen Cuba gefinancierd door USAID. Deze media laboratorium dat vanuit Florida opereert lanceerde de campagne op Twitter voor humanitaire interventie op het eiland. Sommige van de robots die in deze campagne worden gebruikt, zijn ultramodern, duur en niet op te sporen, tenzij ze bewust worden gesondeerd met de reguliere controlesystemen van digitale netwerkplatforms. Wat in Cuba is gebeurd, is geen uitbraak van het volk. Het is een politieke operatie, een agressie van de regering van de Verenigde Staten die vandaag geen raketten of mariniers nodig heeft, en een enorme capaciteit heeft voor niet-conventionele oorlogsacties met het gebruik van online platforms. Tot nu toe heeft geen enkele autoriteit in de Verenigde Staten de verklaringen van de Cubaanse minister van Buitenlandse Zaken ontkend.
Momenteel hebben bijna alle Cubaanse publieke media te lijden onder intermitterende “denial of service”-aanvallen.

Vermoedelijke doden en vermisten
Cuba heeft bewijzen, beelden en video’s getoond over de acties van criminelen die stenen gooiden naar de kinderafdeling van een ziekenhuis in Cárdenas, waardoor kinderen en moeders gedwongen werden hun toevlucht te zoeken in de badkamers of onder de bedden. Cárdenas is een stad in de provincie Matanzas. Onmiddellijk nadat de pandemie Matanzas had getroffen, bracht een regeringsteam (een vice-premier en de minister van Volksgezondheid) een bezoek aan de provincie om de situatie te beoordelen en besluiten te nemen. Er werden medische brigades gestuurd om de eerstelijnszorg in Matanzas te versterken. Er kwamen nieuwe bedden beschikbaar in die provincie, waarbij scholen, werkplaatsen en hotels werden aangewezen die in ziekenhuizen konden worden veranderd. Het was de Cubaanse regering die oplossingen aanbood voor de zwaarst getroffen provincie.

Er vonden gewapende gebeurtenissen plaats, waaronder vandalisme, doodsbedreigingen en het lynchen van revolutionairen en communisten. Zij pleegden aanslagen op openbare voorzieningen, sloegen ruiten in, stalen, gooiden stenen, gebruikten molotovcocktails en gooiden politieauto’s omver.
Bij de ongeregeldheden die plaatsvonden in de wijk La Güinera, in Havana, is één dode gevallen. Tientallen mensen raakten gewond (zowel door degenen die vernielingen aanrichtten als door de plaatselijke bevolking die hen trachtte tegen te houden). Waar zijn de duizenden doden die zijn gemeld? We hebben toegegeven dat een persoon was omgekomen, en een onderzoek is nog aan de gang.
Onder het nepnieuws dat in de netwerken werd verspreid, werd gezegd dat de generaal van het leger Caracas invloog dat de onderminister van Binnenlandse Zaken deserteerde. De foto van de vermeende aankomst van de legergeneraal in een ander land komt overeen met zijn aankomst om de XIVe ALBA-top bij te wonen.
Er werden beweringen gedaan dat de stad Camagüey was “gevallen”, dat de bevolking haar belangrijkste leider verborgen hield, terwijl de bevolking werd opgeroepen hun stad over te nemen. Het nieuws over Camagüey werd ontkend. Er waren publieke verklaringen van de vermeende ontvoerde leider, en ook beelden van de revolutionairen van de stad die demonstreerden ter verdediging van de revolutie.
Er circuleerde een video over de aanval door de binnenlandse strijdkrachten en de vermeende moord op een persoon in zijn huis, in het bijzijn van zijn vrouw. Het bewijs werd geleverd dat het overeenkwam met de arrestatie van een van de aanvallers. Deze persoon, die zich nu in de gevangenis bevindt, werd ondervraagd, levend en zonder tekenen van verwondingen door het geweld.
Er werden foto’s geplaatst van een menigte op de Havana Malecón. Het was echter een foto van de promenade in Alexandrië, Egypte, uit 2011. Er zijn foto’s getoond van demonstraties tegen de regering, die in werkelijkheid overeenkomen met demonstraties vóór de regering. Dit is de link waar ander nepnieuws te vinden is: http://www.cubadebate.cu/noticias/2021/07/18/cronica-de-la-infamia-rosario-de-fake-news-contra -cuba/

Het bureau van de procureur-generaal heeft bekendgemaakt dat verscheidene personen momenteel worden vastgehouden wegens hun deelname aan de gebeurtenissen van zondag 11 juli. Er is een onderzoeksproces aan de gang om deze zaak tot op de bodem uit te zoeken: het zoeken naar de deelnemers, hun specifieke mate van betrokkenheid en vooral het identificeren van de organisatoren, de aanstichters, degenen die de ordeverstoring hebben gefinancierd. Er waren degenen die criminele acties hebben uitgevoerd, maar ook degenen die, ontevreden, aan de gebeurtenissen hebben deelgenomen. Zij waren aanwezig en liepen op straat. Wij zijn op zoek naar voldoende bewijsmateriaal om de mate van deelneming vast te stellen en te beschrijven wat elk individu heeft gedaan.
De overgrote meerderheid van de gearresteerden heeft een strafblad wegens ongehoorzaamheid, verwonding, bedreiging, aanval, beroving, verstoring van de openbare orde, wapenbezit, verzet. Sommigen van hen hebben meerdere strafbladen en zijn recidivisten. Vier van deze mensen hadden een strafblad en genoten de voordelen van het penitentiaire regime, zij waren voorwaardelijk vrij. Nu zal die maatregel worden ingetrokken.
Wat betreft de verwijzing in sommige media naar deze gedetineerden als vermisten: op basis van de bestaande protocollen zijn de familieleden van elke gedetineerde op de hoogte gebracht. De familie wordt gebeld of in kennis gesteld van hun verblijfplaats in een bepaalde eenheid, met de bedoeling dat de familieleden naar de politiebureaus kunnen gaan en daar de relevante informatie kunnen geven. De huidige epidemiologische situatie (die niets te maken heeft met de ernst van de gebeurtenissen) heeft de tijdstippen voor deze bezoeken vertraagd. Niettemin vinden er bezoeken plaats en zijn er producten voor persoonlijke hygiëne geleverd, waarbij de familieleden op de hoogte zijn gebracht van het verloop van het proces.
Er zijn ook beelden van personen die met geweld politieauto’s omver rijden en politieagenten aanvallen met molotovcocktails, stenen en machetes. Die gedragingen zullen streng worden aangepakt.
Bij het analyseren van de personen die in verband worden gebracht met de gebeurtenissen, hebben wij vastgesteld dat hun leeftijd tussen 25 en 35 jaar ligt. We hebben minderjarigen jonger dan 14 en 15 jaar geïdentificeerd die betrokken waren bij de vandalistische daden. Minderjarigen worden niet gestraft volgens Decreet 64. In die gevallen wordt een preventieve en educatieve behandeling aangeboden om hun gedrag te corrigeren.
72 uur nadat de gebeurtenissen plaatsvonden, is het onderzoeksproces versneld. Ons belang is de organisatoren te bereiken. De aanstichters zijn reeds gearresteerd.
Als staat die partij is bij het Internationaal Verdrag ter bescherming van alle personen tegen tegen gedwongen verdwijning en het Verdrag tegen foltering en andere wrede, onmenselijke of onterende behandeling of bestraffing, houdt Cuba zich aan de bepalingen van bovengenoemde verdragen.

Artikel 51 van onze Magna Carta bepaalt dat personen in Cuba niet mogen worden onderworpen aan gedwongen verdwijning, foltering, of wrede, onmenselijke of onterende behandeling of bestraffing. Er zijn geen vermiste personen in Cuba. Er zijn er nooit geweest en er waren er ook geen als gevolg van de recente onlusten.

De Ambassade van Cuba in het Koninkrijk der Nederlanden dankt talrijke blijken van steun en solidariteit en de veroordeling van de blokkade, in het bijzonder spreekt zij haar dank uit aan de Communistische Jongerenbeweging voor de gulle giften om het hoofd te bieden aan de pandemie van Covid-19 en de campagne die zij voert ter ondersteuning van Cuba in Nederland.

Het Cubaanse volk en zijn regering zullen de socialistische en sociaal rechtvaardige rechtsstaat verdedigen en volharden in de opbouw van een onafhankelijke, soevereine, socialistisch democratische, welvarende en duurzame natie.

Categorie: Internationale betrekkingen

Het Europees Parlement is een speelbal van de VS tegen Cuba

Ongelijke toegang tot vaccins vergroot kloof tussen rijke en arme landen

Wat gebeurde er in Cuba op 11 juli?

CubaSoberana #LetCubaLive