De afgelopen dagen vond de internationale digitale bijeenkomst ‘solidariteit met Cuba’ plaats. De minister van Buitenlandse Zaken, Bruno Rodriguez Parrilla, sloot het digitale congres af met een oproep tot eenheid tegen de brutaliteit en agressiviteit van het imperialisme. Hiermee verwees hij naar de noodsituatie op het gebied van gezondheid, economie, politiek en samenleving. De huidige economische orde is onrechtvaardig, waarin zelfzuchtige politieke beslissingen de overhand hebben. De winst gaat vaak boven de mensen.
De minister nam het in zijn slotwoord op voor internationale solidariteit. Zo is er een nieuwe verdeling van de mensheid: degenen die toegang hebben tot vaccins, doktoren, beademingsapparatuur, zuurstof, diagnostische tests en de mogelijkheid tot een ziekenhuisopname. Aan de andere kant hebben we een grote groep mensen die verstoten zijn van deze middelen en hulp, waarbij we niet eens weten of ze gevaccineerd gaan worden.
De viering van de Dag van de Arbeid vindt plaats in een tijd waarin de mensheid te maken heeft met een systeemcrisis en de effecten van de COVID-19 pandemie.
Internationale zorgen
Wereldwijd worden de gezondheids- en onderwijsbudgetten verlaagd, terwijl investeren in deze sectoren juist een oplossing voor de pandemie kan zijn. Ondertussen worden natuurlijke hulpbronnen geplunderd door multinationals en worden zij beschermd door nationale overheden en politieke systemen. Dit is niet in het belang van de gewone mensen.
Actieve agressieve interventie politiek
In de afgelopen tien jaar heeft het VS-imperalisme steeds vaker en agressiever pogingen gedaan om de kapitalistische invloed op de wereld te doen vergroten. Concrete voorbeelden hiervan zijn de Amerikaanse steun aan oligarchieën regeringen zonder legitimiteit en het steunen van extreem rechtse politieke kandidaten in het buitenland. Het beleid is er daarnaast op gericht om progressieve regeringen buiten regeringsdeelname te houden. Het is een politiek gebaseerd op polarisatie, angst, verdeeldheid en haat. We zien daarnaast steeds vaker dat politieke prominente links-progressieve personen worden vervolgd en dat protesten worden verboden.
Internationale solidariteit
Het verzet en de strijd van de arbeidersbeweging houdt echter niet op. Progressieve krachten, waaronder linkse regeringen, sociaal- maatschappelijke bewegingen, vakbonden, vrouwen, boeren, jongeren, studenten, kunstenaars en klimaatactivisten weten elkaar steeds vaker te vinden. Deze groepen mobiliseren zich veelal met een overeenkomstige eis: emancipatie en eerlijke politiek.
Deze (internationale) beweging boekt ook overwinningen, zie de terugkeer van de socialistische regering in Bolivia en de resultaten uit Chili. De protesten in Mexico en Argentinië zijn erop gericht om het neo-liberale beleid te breken. Ook hier worden bemoedigende resultaten geboekt. Wanneer mensen samen komen en strijden voor een gezamenlijk doel, ligt de winst voor het oprapen. Zo kwam de bevolking in Venezuela, Nicaragua en Cuba in actie om het imperialisme uit hun land te jagen. En met succes.
De illegale blokkade
De Amerikaanse reactie is steevast dat deze landen onder druk gezet worden. Landen die een eigen politieke koers varen – in het belang van het volk – worden door de Amerikaanse autoriteiten geïntimideerd en geïsoleerd. De Amerikaanse blokkade tegen Cuba is hier een van de belangrijkste voorbeelden van. Het imperialistische beleid is er op gericht om het Cubaanse model te vernietigen. Dit doet men door de economische mogelijkheden van Cuba ernstig te belemmeren, met als gevolg tekorten, ontberingen en dagelijks leed voor Cubanen. Zelfs tijdens de coronapandemie blijft dit beleid in stand. Waardoor Cuba te maken heeft met tekorten aan allerlei medische apparatuur. Maar wat gebeurt er als je een land zo lang, zo hard probeert te isoleren? Cuba liet in ieder geval zien dat een alternatief op het kapitalistische systeem mogelijk is.
Iedere Cubaan doet er toe
Met grote inspanning, maar met niet-aflatende politieke wil, wordt geen Cubaan aan hun lot overgelaten. Zelf tijdens de COVID-19 pandemie wordt iedereen geholpen, elke Cubaanse inwoner is een prioriteit van het gezondheidssysteem. Daarbij wordt geen onderscheid gemaakt. Elk leven dat gered wordt is het resultaat van sociale rechtvaardigheid en een verdienste van de wetenschap, in handen van de bevolking.
Wereldwijd actief
Maar Cuba kijkt verder dan alleen naar haar eigen inwoners. Ze stuurde 57 medische brigades naar 40 landen om medische hulp te verlenen. Zo geeft Cuba uiting aan internationale solidariteit en sociale rechtvaardigheid.
Mensen boven winst, duurzaamheid boven roofbouw
Ondanks de ontberingen heeft Cuba een sociaal systeem ontwikkeld waar mensen boven winst gaan, natuur en ecologie boven roofbouw en het plunderen van natuurlijke rijkdommen gaat. Ondanks de tekorten, veroorzaakt door de illegale Amerikaanse blokkade, hanteert Cuba een effectief herverdelingssysteem. De belangrijkste zaken in de samenleving zijn in handen van de Cubanen zelf. Gezondheidszorg, huisvesting, openbaar vervoer, onderwijs, sport en cultuur zijn zaken waar iedere Cubaan toegang toe heeft. Omdat ze bijdragen aan het welzijn van de bevolking.
De kracht van de revolutie
Aangemoedigd door solidariteit en steun, in het licht van de uitdagingen van deze tijd, zijn wij er ons van bewust dat de overwinning in de strijd zit. De socialistische revolutie houden wij actief, levend en standvastig.