Het standpunt van de meest reactionaire elementen van het Europees Parlement, die deze donderdag voor een resolutie hebben gestemd waarin Cuba wordt veroordeeld, onder het voorwendsel van schending van de mensenrechten, repressie en een verbod op het gebruik van internet, wat een flagrante inmenging is in de binnenlandse aangelegenheden van ons land, moet als een schande worden beschouwd.
Het standpunt van de meest reactionaire elementen in het Europees Parlement, die een ontwerpresolutie hebben ingediend om Cuba te veroordelen, waar de wetgevende macht donderdag voor heeft gestemd, moet als beschamend worden omschreven. Zij baseren hun politiek gemotiveerde beschuldiging op vermeende schendingen van de mensenrechten, repressie en een verbod op het gebruik van internet.
De tekst is weer een stukje inmenging. Geen enkel land met een niveau van gezondheid en onderwijs, met een rust onder de burgers die hun vijanden willen aantasten, met wetenschappers en artsen die zich inzetten voor de eerbiediging van het heiligste mensenrecht, namelijk het recht op leven, past in deze beschuldigingen. Ondanks het feit dat het machtigste land ter wereld de Cubanen de toegang daartoe belemmert, zijn er meer dan 7,5 miljoen internetgebruikers in de archipel, van wie er meer dan zes miljoen actief zijn op sociale netwerken, en spelen informatie- en communicatietechnologieën een steeds belangrijkere rol in onze samenleving.
De Europese afgevaardigden spraken op 11 juli van repressie, omdat zij hun valse en bedrieglijke papyrus moeten rechtvaardigen.
Zij weten dat het de mensen waren die hun revolutie, hun werk en hun rechten verdedigden, en zij kennen ook degenen die vanuit hun comfortabele huiskamers, 90 mijl verwijderd van de Grote Antillen, de veelbesproken rellen organiseerden in het midden van de COVID-19-impact. Zij zouden zich het geweld moeten herinneren dat de volkeren van het beschaafde Europa hebben ondergaan wanneer zij rechten gingen verdedigen.
Zowel het Cubaanse parlement als de Linkse Partij van Europa waren van mening dat een dergelijke resolutie niet alleen op leugens berust, maar een onaanvaardbare inmenging is in de interne aangelegenheden van een land.
Met deze bemoeizucht heeft het Europees Parlement zich aangesloten bij de politieke, economische en communicatieve agressie van de VS-regering tegen Cuba en is het een dienstbare agent geworden in de multidimensionale oorlog die tegen het eiland wordt gevoerd.
Als het Europees Parlement er belang bij zou hebben de ontberingen van het Cubaanse volk als gevolg van het buitenlands beleid van het Witte Huis te verlichten, zou het moeten voorstellen de samenwerking met Cuba uit te breiden en te versterken, en moeten luisteren naar zijn eigen wetgevers, die hun stem verheffen ten gunste van de soevereiniteit van het Antilliaanse land. Zij zouden er bij het Amerikaanse Congres op kunnen aandringen de blokkade op te heffen en daarmee ook de meer dan 243 unilaterale dwangmaatregelen die tijdens de regering-Trump zijn toegepast, en die nog steeds van kracht zijn en de belangen van de Europese Unie en haar natuurlijke en rechtspersonen schaden.
Wat in Brussel is gebeurd, strookt niet met de wil van beide partijen om de Overeenkomst inzake politieke dialoog en samenwerking tussen Cuba en de Europese Unie, die gebaseerd is op de beginselen van het internationaal recht en het Handvest van de Verenigde Naties, in stand te houden en te versterken.
Cuba zal, tegenover deze koloniserende houding die tracht het in twijfel te trekken en in diskrediet te brengen, nooit afzien van de verdediging van zijn vaderland, in overeenstemming met de wetten die het zichzelf soeverein heeft opgelegd, met transparantie en strikte naleving van de waarheid.
