Laat u niet misleiden: het Cubaanse volk zal vooruitgaan!

Verklaring van de Commissie Interne Betrekkingen
van de Nationale Assemblee van de Volksmacht

Wij richten ons tot de parlementen, de parlementaire vriendengroepen en de wetgevers om te reageren op de immense, brutale politieke en media-operatie die door Washington is georkestreerd en gefinancierd en via de sociale media is verspreid, automatisch is gerepliceerd om honderdduizenden tweets en een vergelijkbaar aantal volgers te genereren, met intensief gebruik van robots, algoritmen en accounts die voor de gelegenheid nieuw zijn aangemaakt; dit alles met de steun van de internationale media en de informatietransnationals.

Zij hebben aangezet tot geweld, misdaad, wanorde en sociale ongedisciplineerdheid, terwijl zij de wereld een totaal, schandalig verdraaid beeld van onze werkelijkheid hebben geschetst als onderdeel van de door Washington georkestreerde en gefinancierde onconventionele oorlogsvoering tegen ons land, gericht op het veranderen van het systeem dat vrij en soeverein is gekozen door ons volk, zoals bekrachtigd door de Grondwet die op 10 april 2019 is goedgekeurd door 86,85% van degenen die hebben gestemd, in een democratische verkiezing met een hoge opkomst.

Zonder blikken of blozen hebben zij wereldwijd gemanipuleerde beelden van gebeurtenissen in andere landen verspreid om, volgens de instructies in hun handboeken, aan te tonen dat Cuba niet bestuurbaar is, dat de natie in chaos verkeert, terwijl zij beweren dat er binnenlandse repressie is die niet bestaat. In de greep van een pandemie die zo ernstig is voor de mensheid – en die in Cuba, zoals uit de statistieken blijkt, permanent de nodige aandacht krijgt – is de regering van de VS er niet tevreden mee dat zij de misdadige en genocidale blokkade en de financiële vervolging tot het uiterste heeft opgevoerd en de afgelopen vier jaar 243 onmenselijke maatregelen heeft toegepast in een poging ons volk te smoren; nu is zij van plan de weg te bereiden voor militaire agressie, onder het bekende voorwendsel van “humanitaire interventie”, hetgeen in strijd is met onze wetten, met het internationaal recht en met het Handvest van de Verenigde Naties.

Zoals blijkt uit de beelden die zijn verspreid, zijn er ongeregeldheden geweest en hebben verschillende groepen op bepaalde plaatsen vandalisme gepleegd, fysieke schade aangericht, met de dood gedreigd en ernstige geweldplegingen gepleegd, waarbij zij met flagrante criminele daden de rechtsstaat hebben verstoord die ons land kenmerkt

De sociale opstand die door Washington zo krachtig wordt gepropageerd en begeerd, heeft niet plaatsgevonden.

Als gevolg van meer dan 60 jaar blokkade hebben wij problemen opgestapeld die nog worden verergerd door de pandemie, de enorme kosten die deze met zich meebrengt en de economische crisis die zij teweegbrengt.

Het Cubaanse volk, verenigd, vastberaden en ondernemend, moet oplossingen zoeken en – zoals altijd in het verleden – sociaal-economische strategieën uitwerken en toepassen, met creativiteit vooruitgang boeken en waar nodig corrigeren, en tegelijkertijd met intelligentie en durf de economische oorlog trotseren die tegen het volk wordt gevoerd en die het voornaamste obstakel vormt voor de ontwikkeling en de volledige uitoefening van de mensenrechten.

Laat u niet misleiden: het Cubaanse volk zal vooruitgaan met zijn partij en zijn regering onder leiding van president Miguel Díaz-Canel Bermúdez, met de Nationale Vergadering van de Volksmacht en haar Raad van State die hen vertegenwoordigt, en met hun burgerlijke instellingen en organisaties.

Ons volk is doordrongen van de waarden van eenheid, vrede, eensgezindheid, respect, solidariteit, liefde en vaderlandsliefde, en is bereid zijn onafhankelijkheid en soevereiniteit koste wat het kost met durf en moed te verdedigen.

Wij doen een beroep op de wetgevers in de gehele wereld om hun stem te verheffen en op te roepen tot beëindiging van de genocidale blokkade en toepassing van Titel III van de wet Helms-Burton; tot schrapping van Cuba van de valse en onwettige lijst van landen die sponsor zijn van terrorisme; tot beëindiging van interventionistische acties, van pogingen om een “zachte staatsgreep” te bewerkstelligen, van deze massale leugencampagne om hun misdaden te rechtvaardigen, die in het onderhavige geval bijdraagt tot de verspreiding van de pandemie; voor de eerbiediging van het zelfbeschikkingsrecht en de soevereiniteit van het Cubaanse volk; voor Washington om gehoor te geven aan de internationale gemeenschap, die in de VN herhaaldelijk haar stem heeft laten horen, aan de miljoenen wereldwijd en aan het volk van Cuba, die eisen dat de economische, financiële en commerciële blokkade tegen ons land wordt opgeheven.

17 juli 2021
“Jaar 63 van de Revolutie”
Commissie Internationale Betrekkingen van de
Nationale Vergadering van de Volksmacht

Cuba toont dat een alternatief model voor kapitalisme mogelijk is.

De afgelopen dagen vond de internationale digitale bijeenkomst ‘solidariteit met Cuba’ plaats. De minister van Buitenlandse Zaken, Bruno Rodriguez Parrilla, sloot het digitale congres af met een oproep tot eenheid tegen de brutaliteit en agressiviteit van het imperialisme. Hiermee verwees hij naar de noodsituatie op het gebied van gezondheid, economie, politiek en samenleving. De huidige economische orde is onrechtvaardig, waarin zelfzuchtige politieke beslissingen de overhand hebben. De winst gaat vaak boven de mensen.

De minister nam het in zijn slotwoord op voor internationale solidariteit. Zo is er een nieuwe verdeling van de mensheid: degenen die toegang hebben tot vaccins, doktoren, beademingsapparatuur, zuurstof, diagnostische tests en de mogelijkheid tot een ziekenhuisopname. Aan de andere kant hebben we een grote groep mensen die verstoten zijn van deze middelen en hulp, waarbij we niet eens weten of ze gevaccineerd gaan worden.

De viering van de Dag van de Arbeid vindt plaats in een tijd waarin de mensheid te maken heeft met een systeemcrisis en de effecten van de COVID-19 pandemie.

Internationale zorgen
Wereldwijd worden de gezondheids- en onderwijsbudgetten verlaagd, terwijl investeren in deze sectoren juist een oplossing voor de pandemie kan zijn. Ondertussen worden natuurlijke hulpbronnen geplunderd door multinationals en worden zij beschermd door nationale overheden en politieke systemen. Dit is niet in het belang van de gewone mensen.

Actieve agressieve interventie politiek
In de afgelopen tien jaar heeft het VS-imperalisme steeds vaker en agressiever pogingen gedaan om de kapitalistische invloed op de wereld te doen vergroten. Concrete voorbeelden hiervan zijn de Amerikaanse steun aan oligarchieën regeringen zonder legitimiteit en het steunen van extreem rechtse politieke kandidaten in het buitenland. Het beleid is er daarnaast op gericht om progressieve regeringen buiten regeringsdeelname te houden. Het is een politiek gebaseerd op polarisatie, angst, verdeeldheid en haat. We zien daarnaast steeds vaker dat politieke prominente links-progressieve personen worden vervolgd en dat protesten worden verboden.

Internationale solidariteit
Het verzet en de strijd van de arbeidersbeweging houdt echter niet op. Progressieve krachten, waaronder linkse regeringen, sociaal- maatschappelijke bewegingen, vakbonden, vrouwen, boeren, jongeren, studenten, kunstenaars en klimaatactivisten weten elkaar steeds vaker te vinden. Deze groepen mobiliseren zich veelal met een overeenkomstige eis: emancipatie en eerlijke politiek.

Deze (internationale) beweging boekt ook overwinningen, zie de terugkeer van de socialistische regering in Bolivia en de resultaten uit Chili. De protesten in Mexico en Argentinië zijn erop gericht om het neo-liberale beleid te breken. Ook hier worden bemoedigende resultaten geboekt. Wanneer mensen samen komen en strijden voor een gezamenlijk doel, ligt de winst voor het oprapen. Zo kwam de bevolking in Venezuela, Nicaragua en Cuba in actie om het imperialisme uit hun land te jagen. En met succes.

Havana, de hoofdstad van Cuba.

De illegale blokkade
De Amerikaanse reactie is steevast dat deze landen onder druk gezet worden. Landen die een eigen politieke koers varen – in het belang van het volk – worden door de Amerikaanse autoriteiten geïntimideerd en geïsoleerd. De Amerikaanse blokkade tegen Cuba is hier een van de belangrijkste voorbeelden van. Het imperialistische beleid is er op gericht om het Cubaanse model te vernietigen. Dit doet men door de economische mogelijkheden van Cuba ernstig te belemmeren, met als gevolg tekorten, ontberingen en dagelijks leed voor Cubanen. Zelfs tijdens de coronapandemie blijft dit beleid in stand. Waardoor Cuba te maken heeft met tekorten aan allerlei medische apparatuur. Maar wat gebeurt er als je een land zo lang, zo hard probeert te isoleren? Cuba liet in ieder geval zien dat een alternatief op het kapitalistische systeem mogelijk is.

De VS trekt zich niets aan van de VN-resoluties om de blokkade op te heffen.

Iedere Cubaan doet er toe
Met grote inspanning, maar met niet-aflatende politieke wil, wordt geen Cubaan aan hun lot overgelaten. Zelf tijdens de COVID-19 pandemie wordt iedereen geholpen, elke Cubaanse inwoner is een prioriteit van het gezondheidssysteem. Daarbij wordt geen onderscheid gemaakt. Elk leven dat gered wordt is het resultaat van sociale rechtvaardigheid en een verdienste van de wetenschap, in handen van de bevolking.

Wereldwijd actief
Maar Cuba kijkt verder dan alleen naar haar eigen inwoners. Ze stuurde 57 medische brigades naar 40 landen om medische hulp te verlenen. Zo geeft Cuba uiting aan internationale solidariteit en sociale rechtvaardigheid.

De medische brigades.

Mensen boven winst, duurzaamheid boven roofbouw
Ondanks de ontberingen heeft Cuba een sociaal systeem ontwikkeld waar mensen boven winst gaan, natuur en ecologie boven roofbouw en het plunderen van natuurlijke rijkdommen gaat. Ondanks de tekorten, veroorzaakt door de illegale Amerikaanse blokkade, hanteert Cuba een effectief herverdelingssysteem. De belangrijkste zaken in de samenleving zijn in handen van de Cubanen zelf. Gezondheidszorg, huisvesting, openbaar vervoer, onderwijs, sport en cultuur zijn zaken waar iedere Cubaan toegang toe heeft. Omdat ze bijdragen aan het welzijn van de bevolking.

Bibliotheek in Cuba.

De kracht van de revolutie
Aangemoedigd door solidariteit en steun, in het licht van de uitdagingen van deze tijd, zijn wij er ons van bewust dat de overwinning in de strijd zit. De socialistische revolutie houden wij actief, levend en standvastig.



Raúl Castro treedt terug als partijleider Partido Comunista de Cuba

La Habana, Cuba – Raúl Castro treedt terug als partijleider van de Partido Comunista de Cuba (Communistische Partij van Cuba). In 2018 nam Raúl al afscheid van het presidentschap van Cuba. In dat jaar kondigde Raúl al aan om ook zijn leiderschap van de PCC neer te leggen in 2021. Tijdens het partijcongres wat onlangs werd gehouden in Havana kondigde de 89-jarige partijleider aan om ruimte te maken voor een nieuwe generatie. Met het vertrek van Raúl Castro komt er een einde aan het tijdperk Castro. Het socialistisch gedachtegoed van de Revolutie van 1959 blijft echter prominent aanwezig in de Cubaanse politiek.

Hoewel Raúl nu ook als partijleider plaats maakt blijft hij actief betrokken bij de Communistische Partij. Raúl kondigde dit aan met een belangrijk statement: “Zo lang ik leef, sta ik klaar om het vaderland, de revolutie en het socialisme te verdedigen”. En hierin staat hij niet alleen. Ook de nieuwe generatie zal dit gedachtegoed, wat het Cubaanse volk solidariteit en verbondenheid bracht, tot aan de dood blijven verdedigen. Als vertegenwoordiger van de eerste generatie na de Revolutie is het aannemelijk dat president Míguel Diaz-Canel, die één jaar na de Cubaanse Revolutie werd geboren, ook kandidaat zal zijn voor het nieuwe partijleiderschap. Míguel werd in 2018 al democratisch verkozen tot president van Cuba en volgde ook hierin Raúl op.

Cuba heeft met Míguel een nieuwe en moderne leider. Hij is actief op de sociale media om ook de jongere generatie te bereiken. Waar Raúl en Fidel Castro bij voorkeur in uniform in de openbaarheid kwamen, verschijnt Míguel in een traditioneel Cubaans overhemd: het Guayabera. Hiermee laat hij de verbondenheid met het Cubaanse volk zien en symboliseert de verbondenheid en betrokkenheid tussen burgers en president. Ook de vrouw van Míguel verschijnt regelmatig in het openbaar samen met haar man, iets waar de Castro’s terughoudend in waren.

Of het terugtreden van Raúl Castro ook effect zal hebben op de illegale blokkade vanuit de Verenigde Staten is nog de vraag. Onder het bewind van Donald Trump werden juist nieuwe sancties tegen Cuba doorgevoerd. Sancties die in strijd zijn met het VN Handvest. De sancties duperen niet alleen de Cubanen, maar ook de Amerikaanse burgers zelf. Amerikanen die voorheen mochten reizen en handelen werden slachtoffer van Trumps beleid tegen Cuba. Ondanks het aantreden van Biden als president van de VS wijst niets erop dat de banden weer zullen worden hersteld tussen de landen. Dat neemt niet weg dat Cuba uiteraard streeft naar normalisatie van de relatie.

¡Hasta la Victoria Siempre!